Εκατό ΜΚΟ έτοιμες να προσφύγουν σε διεθνή δικαστήρια υπέρ της Άγκυρας για τη διεκδίκηση της Κρήτης και 12 νησιών του Αιγαίου. Θεατής η ελληνική κυβέρνηση
Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗ
Ο αντιφασισμός δεν αρέσει στην Δεξιά, που ήταν ουσιαστικά απούσα και από τον τιτάνιο αγώνα του ελληνικού λαού για την συντριβή του χιτλεροφασισμού, από την οποία συμπληρώθηκαν πρόσφατα 75 χρόνια.
Άγνωστο στο ευρύ κοινό παραμένει το αντιπολεμικό-αντιφασιστικό συνέδριο του 1934, με πρωτεργάτη τον δημοσιογράφο Νίκο Καρβούνη. Ο γεννημένος στην Ιθάκη και μεγαλωμένος στη Ρουμανία συγγραφέας υπήρξε και βραβευμένος ποιητής (δικός του και ο ύμνος του ΕΑΜ «Στ΄άρματα, στ΄άρματα»).
Ο Καρβούνης στο σκαμνί για δυσφήμιση Χίτλερ
Του προαναφερθέντος συνεδρίου είχε προηγηθεί προκλητική δίκη του Καρβούνη, με την κατηγορία ότι εξύβρισε και συκοφάντησε την κυβέρνηση φίλης χώρας, δηλαδή το καθεστώς Χίτλερ, έχοντας μεταφράσει και προλογίσει το βιβλίο «Καστανή Βίβλος», το οποίο περιείχε τα πορίσματα αντι-δίκης στο Λονδίνο στην περιβόητη δίκη της Λειψίας εις βάρος ηγετών του κομμμουνιστικού κινήματος για την οποία είχε γραφτεί και το τραγούδι «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, πέσαν επάνω στην εργατιά».
Κατ’ απαίτηση της γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, παραπέμφθηκε σε δίκη ο Καρβούνης από την κυβέρνηση Τσαλδάρη και καταδικάστηκε μόνο σε δεκαπενθήμερη φυλάκιση, διότι υπήρξαν έντονες αντιδράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
«Και τώρα θα σας εξιστορίσω – είχε πει στην απολογία του ο αντιφασίστας και διεθνιστής – πώς εγεννήθηκε η ελληνική αυτή μετάφραση της «Καστανής Βίβλου». Μόλις επικράτησε στη Γερμανία ο χιτλερισμός –όλοι ξέρουμε πώς– ξαπολύθηκε σ΄εκείνη τη μεγάλη χώρα η τρομοκρατία ενός μεγάλου μεσαίωνα. Όλες οι ελευθερίες καταργήθηκαν, εποδοπατήθηκε κάθε ανθρωπισμός. Τα δικαιώματα των εργαζομένων εκουρελιάστηκαν, μυριάδες εργάτες και ελεύθεροι διανοούμενοι κλείστηκαν στα ‘’στρατόπεδα συγκεντρώσεως’’, η δολοφονία γένηκε ο νέος νόμος, ανακαλύφθηκε η θεωρία της Αρίας φυλής∙ οι Εβραίοι, οι ‘’Σημίτες’’, βρέθηκαν ξαφνικά εγκληματίες για μόνη τη φυλετική καταγωγή.
Και, κατά τα μέσα του Μάρτη του 1933, πολλοί διανοούμενοι στο Παρίσι ρίξανε την ιδέα για την οργάνωση μιας παγκόσμιας επιτροπής που θα είχε για προορισμό να ξεσκεπάσει τα εγκλήματα του χιτλερισμού, να διαφωτίσει την υπόθεση της πυρκαγιάς του Ράϊχσταγκ, να εκθέσει με ντοκουμέντα αδιάψευστα τα κακουργήματα του καινούργιου τυραννικού καθεστώτος.
Στην πρώτη έκκληση της επιτροπής που εσχηματίστηκε κάτου από την προεδρία του λόρδου Μάρλεϊ και την επίτιμη προεδρία του Αϊνστάιν και του καθηγητή Πωλ Λανζεβέν, η απόκριση έφτανε γοργή, άμεση από τα κατάβαθα κάθε ξυπνημένης συνείδησης, από κάθε χώρα, από κάθε ήπειρο. Και τότε υπογράφτηκε κι εδώ μια εντονότατη διαμαρτυρία για όλα αυτά τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, για τις δολοφονίες, τις διώξεις από πολλούς Έλληνες διανοούμενους, αλλά το έργο το αντιφασιστικό δεν ετελείωσε.
Ένας από τους σπουδαιότερους λόγους –κατέληξε ο Καρβούνης- που μ΄έκαμαν να μεταφράσω και να προλογίσω τη Βίβλο, ήτανε το γεγονός ότι ο φασισμός δεν είναι καθόλου ένα φαινόμενο που εντοπίζεται μονάχα στη χιτλερική Γερμανία. Σ΄όλες τις χώρες, ακόμα και στη δική μας, πληθαίνουν καθημερινά τα συμπτώματα ενός ντόπιου φασισμού. Τα βλέπουμε ολοένα τριγύρω μας».
