«Κυβέρνηση τσίρκο», ένα αστείο που κατέληξε σε εφιάλτη

του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Νομίζω, κάνεις δεν είναι κατά του σεβασμού στο δικαίωμα του καθαρού αέρα, όσων δεν καπνίζουμε, αλλά και στο δικαίωμα των καπνιστών να έχουν χώρους όπου να απολαμβάνουν την συνήθεια τους. Αν και προσωπικά, δεν έχω καπνίσει ποτέ, επίσης ποτέ δεν με ενόχλησε.

Oι αντιδράσεις για τον αντικαπνιστικό νόμο στην Ελλάδα είναι απόλυτα αναμενόμενες και φυσιολογικής.  Οπως ήταν και πριν μια δεκαετία, όταν πρωτοθεσμοθετήθηκε, πολλοί αντέδρασαν, αλλά στο τέλος, η κοινωνία το έχει αποδεχθεί, στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού κι όλοι θα έχουμε παρατηρήσει ότι συν τω χρόνο, αν κι όχι ιδανικά, η κοινωνία πόρρω απέχει από την εποχή που κάπνιζαν παντού ανεξέλεγκτα και βέβαια πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτιώσεων και παρεμβάσεων. Έτσι σήμερα κι αυτός ο επιπλέον περιορισμός τελικά θα αφομοιωθεί, όπως έγινε σε όλες τις χώρες, με τον ίδιο τρόπο.

Γκρίνια και δυσαρέσκεια στην αρχή, μετά συνηθίζεις, επικρατεί η λογική και στο τέλος θα βγαίνουν όλοι να καπνίσουν έξω από μόνοι τους, θα κοινωνικοποιούνται, θα κουτσομπολεύουν, θα φλερτάρουν και θα επιστρέφουν μέσα στην καθαρή ατμόσφαιρα να συνεχίσουν την διασκέδαση τους.  Είναι απλώς θέμα Παιδείας και κοινωνικοποίησης, που όμως πρέπει να εφαρμοστεί σε μια χώρα που διδάσκεται ο ατομοκεντρισμός, το “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” και η βίαιη επιβολή των απόψεων, αντί του διαλόγου και του σεβασμού του άλλου.

Οπότε ερχόμαστε και σε μια κυβέρνηση με μειωμένη κατά κεφαλή καλλιέργεια, με το γνωστό πολιτικό προσωπικό της, που αναδείχθηκε όχι μέσα από το κοινωνικό γίγνεσθαί, αλλά από τα lifestyle τηλεπαράθυρα, τα ερωτοδικεία και τα νανογιλέκα, και εξ αυτού του λόγου στα κοινωνικά δίκτυα γίνεται συχνά πρώτο θέμα υπό το δημοφιλή τίτλο #κυβερνηση_τσιρκο. Αυτό το πολιτικό προσωπικό λοιπόν αντιλαμβάνεται την κοινωνική συνοχή, μόνον μέσα από το πρίσμα της επιβολής της ισχύος, στον αντίποδα δηλαδή του ελεύθερου πολίτη,  που με την βούληση του συμμορφωνόταν με τους νόμους.

Η οικειοθελής αποδοχή των νόμων από τους Ελεύθερους πολίτες, ήταν η πρώτη πράξη ελευθερίας στην δημοκρατία των Αθηνων. Ένα από τα χαρακτηριστικά, που ξενίζει σήμερα, αλλά είναι ενδεικτικό πόσο εμπιστεύονταν τον ελεύθερο πολίτη, αλλά κι αυτός εμπιστεύονταν τους νόμους ακόμη και στον θάνατο, ήταν ότι στην αρχαία Αθήνα δεν υπήρχε δήμιος, ο Σωκράτης ο ίδιος μόνος του είχε την επιλογή να πιει  το κώνειο, δεχόμενος αυτοβούλως τους νόμους και την απόφαση της πόλης, ή θα μπορούσε να γλιτώσει όταν ο Κρίτων του είπε πως θα ήταν εύκολο να δραπετεύσει με τη βοήθεια των φίλων του, κάτι που όμως δεν έπραξε όπως όλοι γνωρίζουμε

Είναι τόσο κοντόφθαλμη η πολιτική τους αντίληψη που νομίζουν χωρίς κοινωνική αποδοχή μπορούν να επιβάλουν ακόμη κι “αυθαίρετους” νόμους, που οι ίδιοι με την πλειοψηφία τους περνάνε στην βουλή και μετά απαιτούν από τους πολίτες να είναι σύν+νομοι ακόμη και δια της βίας! Το ότι όμως οι νόμοι ψηφίζονται από μια προσωρινή πλειοψηφία, δεν σημαίνει ότι είναι κι εύ+νομοι και γι αυτό χρειάζονται τις δυνάμεις καταστολής για να τους επιβάλουν δια της βίας, όπως ο νόμος παρωδία που δίνει την δυνατότητα ώστε να παρανομούν  «σύννομα» οι Τραπεζίτες ξε-πλένοντας μαύρο χρήμα.

Συνεπώς είναι πρόφαση, το θέμα της υγείας μας με τον αντικαπνιστικό, το θέμα των Εξαρχείων,  η εισβολή στα σινεμά για την προστασία της νεολαίας ή η κατάργηση του ασύλου.

Γιατί τελικά όλα, ούτε οδηγούν στην υπαρκτή ελεύθερη συναίνεση της μείωσης του καπνίσματος, ούτε την εγκληματικότητα μειώνουν, αλλά στο μεν πρώτο καταλήγουν στο κάρφωμα στο όνομα της  “καταγγελίας” μιας κοινωνίας ρουφιάνων και το δεύτερο στην αστυνομική βια κατά αθώων πολιτών. Δηλαδή στην μετάθεση των πραγματικών ζητημάτων, του εμφανώς καθαρά ταξικού μίσους των “επάνω” που μόλις πήραν την εξουσία, προς τους “κάτω” που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι τα προηγούμενα χρόνια.

Ο “αταξικός” αντικαπνιστικός πόλεμος (αφορά τους πάντες κι οι πάντες μπορούν να καρφώσουν τους πάντες) έρχεται να καλύψει τον πραγματικό ταξικό πόλεμο που προκηρύχθηκε στις 7 Ιουλίου.

Ετσι δεν πρέπει να ξενίζουν οι αυταρχικές συμπεριφορές όπως, η ιταμή αστυνομική βία σε απλούς φοιτητές στην ΑΣΟΕΕ και στην επέτειο της 17 Νοεμβρίου, ούτε η προκλητική οίηση υπουργού να πει  «αφού έσπειρες  με ΣΥΡΙΖΑ να πας στην Κουμουνδουρου να πληρωθείς» σε αγρότη, την στιγμή που οι Αγρότες εμπιστεύθηκαν την ΝΔ με πάνω από 42%

Μπορεί οι ακροδεξιοί σώγαμπροι να νομίζουν ειλικρινά ότι η εγκληματικότητα μειώνεται με περισσότερα ΜΑΤ, κι όχι με την αμβλυση των κοινωνικών ανισοτήτων ή την μείωση της ανεργίας, δεν φημίζονταν ποτέ για την νοημοσύνη τους. Το σίγουρο όμως πάλι είναι ότι το γνωρίζουν καλά αυτοί κινούν τα νήματα και για όση μεγαλύτερη πίεση ασκούν στην κοινωνία για να κερδοσκοπούν κατά του λαού, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη θα έχουν για κρατική καταστολή

Όμως ο χυδαίος και λαθραίος τρόπος που κέρδισαν την εξουσία, με συκοφάντηση κάθε ιδέας και ανθρώπων που έβγαλαν την Ελλάδα από τα μνημόνια και δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο που καταστρέφει αντί να αναζωογονεί τις λέξεις, τις ιδέες, τις αξίες, τα υποκείμενα, τους ανθρώπους, τις ψυχές, θα είναι ο παρακμιακός τους επίλογος

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην KONTRA NEWS της Κυριακής 24 Νοεμβρίου 2019