Το ένα είναι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήγε να συναντήσει τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ή – ακόμη χειρότερα – κάποιον συνεργάτη του. Το δεύτερο, να ήταν κάποια σωσίας της. Αλλά επειδή σ’ αυτή την περίπτωση θα υπήρχε ήδη διάψευση, το ρεπορτάζ λέει την αλήθεια.
Το περιστατικό παραπέμπει σε πρώην πρωθυπουργό, τον οποίο διακεκριμένος εκδότης της εποχής του καλούσε «απέναντι» και του έδινε οδηγίες. Για τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου , τη διακυβέρνηση της χώρας κλπ.
Μακάρι να μην μαθαίναμε ποτέ για την παρουσία της Σακελλαροπούλου στο πρωθυπουργικό γραφείο. Ένα από όσα οι προκάτοχοί της κράτησαν ψηλά ήταν το κύρος του αξιώματός τους. Όχι πως δεν είχαν επαφές με τον εκάστοτε Πρωθυπουργό. Αλίμονο. Αλλά από τηλεφώνου. Αν ο Πρωθυπουργός ήθελε κάτι δια ζώσης, ζητούσε συνάντηση με τον Πρόεδρο.
Περίπτωση να ζητήσει …ακρόαση ο Πρόεδρος δεν υπήρχε. Όπως δεν υπήρχαν και …οικογενειακές έξοδοι μεταξύ τους. Δεν έκαναν παρέα. Ήταν σύμβολα δυο θεσμών με διακριτές σχέσεις μεταξύ τους.
Αν οποιοσδήποτε πρωθυπουργός είχε διανοηθεί να «φωνάξει» στο μέγαρο Μάξιμο κάποιον από τους, Τσάτσο, Καραμανλή, Σαρτζετάκη, Στεφανόπουλο, Παπούλια , Παυλόπουλο, θα ήταν υπόλογος για πρόκληση πολιτειακής κρίσης.
Εννοείται ότι κανένας τους, δεν θα ζητούσε ποτέ συνάντηση με τον Πρωθυπουργό. Αν μάλιστα «έπρεπε» να δει συνεργάτη τους , θα προτιμούσε να κόψει τις φλέβες του. Το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα άντεξε γιατί οι ρυθμιστές του Πολιτεύματος είχαν αίσθηση του ρόλου τους. Έτσι εξασφάλισαν τον σεβασμό των πολιτικών και υψηλή δημοφιλία.
Ο αρχηγός του κράτους δεν βάζει μπαίνει ποτέ κάτω από τον πρωθυπουργό. Ούτε δείχνει ότι του .. οφείλει ευγνωμοσύνη, επειδή τον είχε προτείνει για το αξίωμα. Και πολύ περισσότερο δεν συμπεριφέρεται ως …υπουργός του.
Τι συμβαίνει λοιπόν με τη Σακελλαροπούλου; Κατά από ποιες συνθήκες πήγε στο μέγαρο Μαξίμου; Ποιος την κάλεσε, γιατί ανταποκρίθηκε και ποιόν είδε; Αν πήρε η ίδια την πρωτοβουλία, τι ήταν αυτό που την ώθησε να αναστρέψει την πολιτειακή πυραμίδα;.
Από την αρχή η κυρία έδειχνε να μην κολλάει με τον ρόλο. Προβλήθηκε με προσόντα που δεν είχε: διαθέτει μόνο πτυχίο της Νομικής Αθηνών και δεν έχει διαθέτει επιστημονικό έργο ή διεθνή απήχηση, όπως της αναγνώρισε δημοσίως ο Μητσοτάκης- προφανώς κατά την ενημέρωση που του έκανε.
Επί των ημερών της το πρωτόκολλο που διέπει το προεδρικό αξίωμα μάλλον κακοπαθαίνει. Αφού άσκησε το δικαίωμα της να εγκατασταθεί οικογενειακώς στο Προεδρικό μέγαρο, αξίωσε να έχει «άτυπους» συμβούλους- ένας από τους οποίους είναι ο σύντροφος της- και συχνά παραβιάζει τους τύπους. Επί της ουσιάς; Χρεώνεται με γκάφες, δεν έχει διεθνή παρουσία, και , όπως -όπως εγράφη- δεν την εμπιστεύεται ο Πρωθυπουργός για να διευθύνει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.
Τώρα προκύπτει μια επίσκεψη που στα μάτια της κοινής γνώμης μπορεί να την «υπαλληλοποιεί» απέναντι στον «γείτονά» της. Πρακτικά ισούται με υποταγή του ανώτατου πολιτειακού αξιώματος στον φορέα της εκτελεστικής εξουσίας. Ό,τι χειρότερο για την θεσμική λειτουργία της Γ Ελληνικής Δημοκρατίας. Και για την ίδια. Αφού, καθώς φαίνεται, δεν μπορεί να διαχειριστεί την αποκάλυψη του Σκουρή, ποιόν θα πείσει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τη συνέχιση της θητείας της;
Να ευλογήσουμε τα γένια μας. Το ρεπορτάζ του ημέτερου Βασίλη Σκουρή δεν λαθεύει. Όταν γράφει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου «εθεάθη να εισέρχεται στο μέγαρο Μαξίμου την περασμένη Παρασκευή» δυο ενδεχόμενα υπάρχουν
Μαστίγιο και καρότο η έκθεση Μπορέλ για την Τουρκία
«Καταπέλτης» για την προκλητικότητα και θετική ατζέντα
Τα σημεία της έκθεσης που ο Ύπατος Εκπρόσωπος Ζοζέπ Μπορέλ θα παρουσιάσει την ερχόμενη Πέμπτη στην Σύνοδο Κορυφής, αποκαλύπτει η «Καθημερινή». Στην έκθεση του κ. Μπορέλ καλύπτεται το σύνολο των ελληνικών ανησυχιών σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα. Ωστόσο συνδέει πλήρως την θετική ατζέντα με την συμπεριφορά της Άγκυρας σε όλα τα ζητήματα που απασχόλησαν την Αθήνα τα τελευταία χρόνια, τόσο στο σκέλος της αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας με στρατιωτικά μέσα (υπερπτήσεις, πολεμική ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο), της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού (εισβολή στον Έβρο) και παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου (Τουρκολιβυκό Μνημόνιο). Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Καθημερινή» παρουσίασε τα σημεία που αφορούν την Ελλάδα, καθώς στην έκθεση Μπορέλ υπάρχουν εκτενείς αναφορές στο σύνολο των Ευρωτουρκικών σχέσεων, για το μεταναστευτικό, την τελωνειακή ένωση, την πιθανότητα φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος παροχής βίζας, τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.ά. Συγκεκριμένα:
- Προβλέπειται ότι η θετική ατζέντα παραμένει στο τραπέζι, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα επιδείξει ετοιμότητα για μια ειλικρινή συνεργασία με την ΕΕ και τα κράτη-μέλη της, αλλά και θα επιλύσει τις διαφορές της μέσα από τον διάλογο και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
- Η έκθεση Μπορέλ περιλαμβάνει σαφή αναφορά στα γεγονότα του Μαρτίου του 2020 στον Έβρο, καθώς επίσης και αποστροφή η οποία αναγνωρίζει ότι η Τουρκία με ενεργό τρόπο ενθάρρυνε μετανάστες και πρόσφυγες να παραβιάσουν τα σύνορα της ΕΕ, τα οποία συμπίπτουν με τα ελληνικά.
- Περιλαμβάνει αναφορά στο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, το οποίο παραβιάζει τα νόμιμα δικαιώματα των νησιών στις θαλάσσιες ζώνες τους, στις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από την Τουρκία, στις υπερπτήσεις κατοικημένων νησιών, στις απειλές με ναυτικές ασκήσεις και στην επιθετική ρητορική αξιωματούχων της τουρκικής κυβέρνησης.
- Παραπέμπει και στην κρίση του «Ορούτς Ρέις» με τρόπο, ο οποίος δικαιώνει τις ελληνικές θέσεις.
- Γίνεται αναφορά στις επιλογές που μπορεί να αξιοποιηθούν, εφόσον η Τουρκία επιλέξει εκ νέου τον δρόμο της παραβατικής συμπεριφοράς και της κλιμάκωσης.
- Υφίσταται αναφορά στις διερευνητικές. Στην έκθεση Μπορέλ επισημαίνεται, σε αυτό το πλαίσιο, ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω διαλόγου, διαπραγματεύσεων καλή τη πίστη και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
- Γίνεται αναφορά στη διακοπή των επιστροφών προς την Τουρκία από τα ελληνικά νησιά που είναι υποχρέωσή της βάσει της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας του 2016. Ζητείται, μάλιστα, η άμεση επανεκκίνηση της διαδικασίας επιστροφών των σχεδόν 1.500 μεταναστών που βρίσκονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα αιτήματά τους έχουν απορριφθεί μετά την ολοκλήρωση όλων των νομικών ενεργειών που απαιτούνται (εφέσεις).
