Η Ελλάδα έχει σχεδόν τις υψηλότερες κρατικές δαπάνες στον κόσμο

Τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως προς το σκέλος των κρατικών δαπανών. Το κράτος συνιστά την οντότητα που συμμετέχει στην κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα μιας χώρας όσο κανένας άλλος φορέας. Ανεξάρτητα της μορφής του πολιτικού-οικονομικού συστήματος, σε όλες τις χώρες του κόσμου από τις ΗΠΑ έως τη Βόρεια Κορέα ή από τη Σουηδία έως το Ιράν, το κράτος αποτελεί την κινητήρια δύναμη της αναπτυξιακής διαδικασίας και παράγοντα διαμόρφωσης συνθηκών κοινωνικοοικονομικής σταθερότητας. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι σε όλες τις χώρες του πλανήτη, οι κυβερνήσεις ως φορείς της εκτελεστικής εξουσίας, έχουν το προνόμιο και την αποκλειστικότητα άσκησης της (μακρο)οικονομικής πολιτικής. Η “δημοσιονομική πολιτική” που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις, συνιστά την βασικότερη πλευρά της (μακρο)οικονομικής πολιτικής. Το κράτος μέσω των μηχανισμών της εκτελεστικής εξουσίας και των απέραντων δυνατοτήτων που παράλληλα του προσδίδει η νομοθετική εξουσία, έχει τεράστια συμβολή στην αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού συστήματος, στην χάραξη αποδοτικών μέτρων αναπτυξιακής πολιτικής και στην προαγωγή του συστήματος κοινωνικής ευημερίας-πρόνοιας.

Από δημοσιονομικής άποψης το κράτος μέσω των κυβερνήσεων συλλέγει έσοδα από διάφορες πηγές (άμεσοι και έμμεσοι φόροι, τέλη, κ.ά.), έσοδα τα οποία στη συνέχεια αξιοποιεί σε παραγωγικές δαπάνες προς όφελος της εθνικής οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου. Οι κυβερνήσεις με την άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής στο σκέλος των δαπανών, έχουν μεγάλες δυνατότητες να συνδράμουν στην επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας και να συντελέσουν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Συνεπώς, από ποσοτικής άποψης, αν σε μια χώρα οι κρατικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) σημειώνουν διαχρονική αύξηση ή ο λόγος δαπάνες προς ΑΕΠ διατηρείται σε υψηλά επίπεδα π.χ. άνω του 45%, συνάγεται ότι στη χώρα αυτή το κράτος έχει καθοριστική συμμετοχή στην αναπτυξιακή διαδικασία και αξιοσημείωτη συνεισφορά στην προαγωγή της ευημερίας των πολιτών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, “Statistical Annex of European Economy” (Spring 2016), την περίοδο 1997-2015 στην Ελλάδα οι κρατικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ από 43,7% εκτοξεύτηκαν σε 55,3%. Με κριτήριο τα στοιχεία του 2015, η Ελλάδα αξιολογείται ως η τέταρτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (28 χώρες) μετά τις Γαλλία, Φιλανδία και Δανία, με το μεγαλύτερο λόγο κρατικές δαπάνες προς ΑΕΠ. Το 2015 ο λόγος δημόσιες δαπάνες/ΑΕΠ στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 48,6% και 47,4% αντίστοιχα. Μελετώντας τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από την περιοδική έκδοση Fiscal Monitor (Απρίλιος 2016), διαπιστούται ότι η Ελλάδα είναι η τέταρτη χώρα του κόσμου με τις υψηλότερες κρατικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Να σκεφτείτε ότι το 2015, ο λόγος δημόσιες δαπάνες προς ΑΕΠ στην Ελλάδα ήταν υψηλότερος από κράτη σαν τις Σουηδία, Γερμανία, Αυστρία, Μ. Βρετανία, Ολλανδία, ΗΠΑ, Ιαπωνία, κ.λπ., δηλαδή χώρες οι οποίες έχουν τα πιο προηγμένα συστήματα κοινωνικής ευημερίας και πρόνοιας στον κόσμο.

Και ο έλληνας πολίτης που μετά το 2009 υφίσταται τις κτηνώδεις μνημονιακές πολιτικές, θα διερωτηθεί: Εφόσον η Ελλάδα έχει σχεδόν τις υψηλότερες κρατικές δαπάνες από τις 220 περίπου χώρες του πλανήτη, εμένα του μισθωτού, του συνταξιούχου και του μικροεπιχειρηματία, γιατί μου πετσοκόβουν το μισθό και τη σύνταξη, με χαρατσώνουν και με τις ανεγκέφαλες μνημονιακές πολιτικές τους ωθούν την οικογενειακή μου επιχείρηση στη χρεοκοπία; Γιατί εμένα τον τίμιο επιχειρηματία, που καταβάλλω μέχρι τελευταίας δραχμής τους φόρους μου στην εφορία, το ΙΚΑ μου ρουφάει το αίμα με τις τρομακτικές ασφαλιστικές εισφορές; Εφόσον η Ελλάδα έχει σχεδόν τις υψηλότερες κρατικές δαπάνες παγκοσμίως, γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις με τις τρόικες και τα κουαρτέτα εφαρμόζουν αιμοσταγείς φορολογικές πολιτικές; Αν και οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως, γιατί το κράτος πρόνοιας και ευημερίας βρίσκεται σε τριτοκοσμικά επίπεδα σε σύγκριση με τα αντίστοιχα κράτη πρόνοιας και ευημερίας της Σουηδίας, της Ελβετίας, των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και άλλων χωρών, με χαμηλότερες κρατικές δαπάνες συγκριτικά με την Ελλάδα;