Όταν επιμένεις να αγνοείς την πραγματικότητα, νομίζοντας ότι έχεις διώξει το κακό από το παράθυρο, αυτό σου έρχεται από την πίσω πόρτα.
Αυτό έπαθαν οι ελίτ της Γαλλίας, νομίζοντας ότι «καθάρισαν» με τη νίκη του Μακρόν, στις προεδρικές εκλογές και ότι ξεμπέρδεψαν με την Λεπέν, ως τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο του κακού.
Δεν ασχολήθηκαν καν μαζί της, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές. Και τελικά τους προέκυψε η κα. Λεπέν ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Το είχαμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή, πως η αμφιλεγόμενη Γαλλίδα πολιτικός ήταν η μεγάλη κερδισμένη της περασμένης Κυριακής. Δεν είναι μόνο ότι δεκαπλασίασε σχεδόν την κοινοβουλευτική της δύναμη, αλλά ότι στην πράξη είναι το δεύτερο κόμμα στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, αφού η συμμαχία που σχημάτισε ο κος. Μελανσόν αποδείχθηκε και στην πράξη ότι ήταν ευκαιριακή και ήδη διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη, δηλαδή στα κόμματα που συνέπραξαν.
Ετσι, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, ο Γάλλος Πρόεδρος, μες στην αμηχανία του, αποτάνθηκε σε εκείνη που ο ίδιος περιφρονητικά αντιμετώπιζε, επευφημούμενους από κάποιους εγχώριους ανόητους, αναζητώντας «σωσίβιο», μέσω του σχηματισμού «κυβέρνησης εθνικής ενότητας».
Κάτι που επιβεβαίωσε έμμεσα στο προχθεσινό διάγγελμα, μαζί με την άρνηση, όχι μόνο της κας. Λεπέν, αλλά και όλων των υπόλοιπων επικεφαλής Κοινοβουλευτικών Ομάδων.
Την αλλαγή κλίματος υπογραμμίζουν και τοποθετήσεις από συνεργάτες και βουλευτές του κόμματος του κου. Μακρόν, που θεωρούν απολύτως θεμιτό, να αναζητήσουν συμπράξεις και με το κόμμα της κας. Λεπέν, κατά την άσκηση του νομοθετικού έργου.
Το είχαμε υπογραμμίσει και μετά την ολοκλήρωση των προεδρικών εκλογών. Η κα. Λεπέν δεν αποτελεί έναν «διάττοντα αστέρα», όπως ήλπιζαν πολλοί, αλλά μια σταθερά της γαλλικής πολιτικής ζωής.
Εχοντας διαμορφώσει το δικό της, πολιτικό, αλλά και προσωπικό προφίλ, έχει υπερβεί την κληρονομιά του πατέρα της (με το «ευεργέτημα της απογραφής») και, βήμα-βήμα έχει συγκροτήσει τον δικό της κομματικό μηχανισμό, με συμπαγή δομή και ικανότητα πετυχημένων προεκλογικών εκστρατειών.
Προπάντων, όμως, έχει δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με ευρύτατα κοινωνικά στρώματα. Ετσι εξηγείται και η επιτυχία της στις βουλευτικές εκλογές, με πλειοψηφικό σύστημα και χωρίς πολιτικούς συμμάχους.
Αλλωστε, δε συμβαίνουν μόνο εις Παρισίους…
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
