Η διαπραγμΑτευση με το κουαρτέτο θα έπρεπε να είχε τελειώσει τον Οκτώβριο του 2015. Στις αρχές Νοεμβρίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διέδιδε, ότι, οι συζητήσεις με το κουαρτέτο θα είχαν περατωθεί πριν τα πριν τα Χριστούγεννα του 2015. Πέρασαν τα Χριστούγεννα και η διαβόητη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από το κουαρτέτο, μετατέθηκε για το Φεβρουάριο του 2016. Με το πέρας του Φεβρουαρίου, η αξιολόγηση πήρε νέα παράταση για πριν το καθολικό Πάσχα (27.3.2016). Γιορτάστηκε το Πάσχα από 2,1 δις καθολικούς και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας πληροφόρησε ότι η αξιολόγηση αναβάλλεται για τέλος Απριλίου. Στις αρχές Απριλίου, όταν βγήκε στην επιφάνεια από τα WikiLeaks, η περίφημη ιστορία αναφορικά με τους διαλόγους του διευθυντή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) Πωλ Τόμσεν και της επικεφαλής της Αποστολής στην Αθήνα Ντέλιας Βελκουλέσκου, κατέστη πασιφανές ότι οι διαβουλεύσεις με το κουαρτέτο κρύβουν πολλές παγίδες.
Στις 6 Απριλίου το κουαρτέτο έρχεται στην Ελλάδα και ξεκινούν οι συζητήσεις με το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο. Στις 8 Απριλίου οι εκπρόσωποι του κουαρτέτου αναχωρούν για τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον (Βελκουλέσκου). Στο μεταξύ οι διαδρομιστές του υπουργείου Οικονομικών άρχισαν να διαδίδουν ότι την Μεγάλη Τετάρτη η Βουλή των Ελλήνων θα ψηφίσει το τελικό κείμενο της αξιολόγησης και αμέσως μετά η Ελλάδα θα εισπράξει την δόση των 11 δις ευρώ (€).
Ξαφνικά το απόγευμα της 8ης Απριλίου 2016, από κύκλους των Βρυξελλών άρχισε να κυκλοφορεί η φήμη ότι η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας ενδέχεται να μετατεθεί για το καλοκαίρι με τα μπάνια του λαού. Το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Γιατί επί οκτώ μήνες σέρνονται οι συζητήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με το κουαρτέτο ως προς την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας; Το πρόβλημα το έχει η χώρα μας και όχι οι ξένοι πιστωτές. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ομολόγησαν την κατάρρευση των Δημοσίων Οικονομικών και έβαλαν στο σβέρκο της ελληνικής κοινωνίας αρχικά την τρόικα και τώρα το κουαρτέτο.
Σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης της εθνικής οικονομίας, η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι μνημονιακές πολιτικές αντί μείωσης προκαλούν την γιγάντωση του δημοσίου χρέους. Έξι χρόνια που η Ελλάδα στενάζει από τις σκληρότατες μνημονιακές πολιτικές, αλγεινή εντύπωση προκαλεί η διαπίστωση ότι οι συζητήσεις όλων των ελληνικών κυβερνήσεων με την τρόικα ή το κουαρτέτο, εστιάζονται στην επιβολή περισσότερων χαρατσιών στους πολίτες, στο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, στην αύξηση των εισφορών των επιχειρήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία, σε ποιες ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κ.ά.) θα αυξηθούν οι τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών, κ.λπ.
Οι συζητήσεις αντί να περιστρέφονται στο πως θα αναπτυχθεί η εθνική μας οικονομίας, εντοπίζονται στην επαχθή φορολόγηση των πολιτών και την κατακρεούργηση των πάσης φύσης εισοδημάτων (μισθοί, συντάξεις, νοίκια, κ.ά.). Γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν βάζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο το φλέγον θέμα της ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας; Γιατί το κύριο πιάτο των διαβουλεύσεων δεν είναι οι πολιτικές για την προαγωγή της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας; Αναμφίβολα, κεντρικός στόχος των συζητήσεων με τους ξένους πιστωτές θα πρέπει να είναι η εφαρμογή πολιτικών για την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας του οικονομικού μας συστήματος και την επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας οι πιστωτές θα πάρουν τα λεφτά τους, σε αντίθεση με την οπισθοδρόμηση που θα τα χάσουν.
