Θα αντιπαρέλθουμε τις «θεωρίες συνωμοσίας», για την προχθεσινή αιματηρή επίθεση, στην Αγκυρα, επιμένοντας στο εργαλείο του ορθού λόγου, που αποτελεί την ανεκτίμητη κληρονομιά του Διαφωτισμού.
Η θεωρία της προβοκάτσιας, άλλωστε, θα μας οδηγούσε σε πολύ σκοτεινούς δρόμους, αδιανόητους ακόμη και για τον κυνικό κόσμο της εξουσίας.
Αυτό σημαίνει, όμως, πως η τουρκική ηγεσία, παρά τους λεονταρισμούς της, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική απειλή, που φαίνεται να υπερβαίνει τις δυνατότητες του «παντοδύναμου» τουρκικού κράτους, που δέχθηκε καίριο πλήγμα στην «καρδιά» του.
Τα πράγματα, όμως, περιπλέκονται, από τη στιγμή, που η ηγεσία Ερντογάν-Νταβούτογλου-και για να καλύψει την αντικειμενική αδυναμία της-επιχειρεί να αξιοποιήσει και αυτή την επίθεση, όχι μόνο για να ενοχοποιήσει το Κουρδικό Κίνημα, αλλά, κυρίως, για να προωθήσει το σχεδιασμό της, για τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας», όπως την ονομάζει, στο έδαφος της Συρίας, ακόμη και σε έκταση 10 χιλιομέτρων, αγνοώντας έγκυρες προειδοποιήσεις, πως αυτή η χιλιομετρική γραμμή είναι το όριο, που θα μετέτρεψε έναν τοπικό, εμφύλιο πόλεμο, σε μια γενικευμένη σύρραξη, παγκόσμιας κλίμακας.
Αντιλαμβάνονται, άλλωστε και στην Αγκυρα τον κίνδυνο, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε χερσαία επέμβαση, δηλαδή ευθεία παραβίαση της Συριακής εθνικής κυριαρχίας, γι` αυτό και επιδιώκει εμπλοκή και κάλυψη του ΝΑΤΟ.
Κάτι τέτοιο, όμως, δε προκαλούσε ανάλογη απάντηση της Ρωσίας και… γαία πυρί μυχθήτω. Η είδηση, μάλιστα, που μας ήρθε από την Μόσχα, ότι απετράπη την τελευταία στιγμή, αντίστοιχης κλίμακας τρομοκρατική επίθεση, από τζιχαντιστές Κεντροαριστερής καταγωγής, όπως προσδιορίζονται, από τις αρχές ασφαλείας, υπογραμμίζει, ακριβώς, το μέγεθος του κινδύνου, για το σύνολο του πλανήτη, πια, ιδιαίτερα από ασύμμετρες απειλές.
Όλα, λοιπόν, κρέμονται σε μια κλωστή και γι` αυτό ήρθε η ώρα της συνεννόησης, μεταξύ εκείνων που έχουν τη δύναμη, να επιβάλουν μια βιώσιμη συμφωνία, κατ` αρχήν στην Συρία. Και αυτές οι δυνάμεις είναι, πρωτίστως, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε μια τέτοια περίπτωση, βέβαια, ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας «νέας Γιάλτας», με ότι τούτο σημαίνει, με βάση την ιστορική εμπειρία. Τούτη τη στιγμή, όμως, εκείνο που προέχει, είναι η αποφυγή του παγκόσμιου ολέθρου, κάτι που απασχόλησε, σύμφωνα με πληροφορίες, ακόμη και τον Πάπα, στην πρόσφατη ιστορική του συνάντηση με τον Πατριάρχη Μόσχας.
