Η πρόσφατη ιστορία έχει δείξει πως σχεδόν όποια κυβέρνηση παίρνει την κάτω βόλτα, αρχίζει να ρέπει προς τον αυταρχισμό και να γίνεται «αλλεργική» στην κριτική.
Βεβαίως, αν δει κανείς τις δημοσκοπήσεις, αλλά και αν θυμηθεί ότι μόλις πριν 1,5 χρόνο διεξήχθησαν οι εθνικές εκλογές, η ως άνω διαπίστωση μπορεί να φαίνεται υπερβολική. Ωστόσο, αυτός ο 1,5 χρόνος ήταν εξαιρετικά πυκνός. Η πανδημία του κορωνοϊού ήρθε να φέρει τα πάνω κάτω και ταυτοχρόνως, αντίστοιχες ανατροπές έχουν γίνει στον κόσμο της εργασίας και της κοινωνίας. Τα εργασιακά δικαιώματα έχουν ξηλωθεί, ο πτωχευτικός έρχεται να ανατρέψει τις ζωές μας, ενώ η χρεοκοπία της κυβέρνησης αποδείχθηκε ξεκάθαρα στα έκτροπα και το χωρίς όριο όργιο αστυνομικής καταστολής στις προχθεσινές εορταστικές εκδηλώσεις για την 47η επέτειο του Πολυτεχνείου.
Όλα αυτά, βεβαίως, στέκονται προς το παρόν στη σκιά του μεγάλου εφιάλτη: στο κατά πόσον, δηλαδή, θα αντέξει ή όχι το σύστημα υγείας και αν θα ζήσουμε στην Ελλάδα σκηνές Μπέργκαμο ή όχι. Μπροστά σε αυτό τον μεγάλο εφιάλτη, που προφανώς θα αναδείξει τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για τον χρόνο που χάθηκε και την απόφαση της κυβέρνησης να μην ενισχύσει όσο θα έπρεπε το σύστημα υγείας, είναι προφανές ότι στο Μέγαρο Μαξίμου αισθάνονται νευρικότητα. Αν, ο μη γένοιτο, εκτυλιχθούν στα ελληνικά νοσοκομεία τέτοιες δραματικές σκηνές όπως αυτές που ζήσαμε στη Βόρεια Ιταλία, τότε τα πάντα μπορεί να αλλάξουν: όσο κι αν στο Μαξίμου απολαμβάνουν το ευρύ δημοσκοπικό προβάδισμά τους, ξέρουν ταυτοχρόνως πολύ καλά ότι τα ποιοτικά ευρήματα των δημοσκοήσεων δείχνουν πως η φθορά της κυβέρνησης είναι ραγδαία. Και τυχόν «σκηνές Μπέργκαμο» στα νοσοκομεία μπορεί να αποδειχθούν ως ο καταλύτης που θα αλλάξει τα πάντα.
Στην κυβέρνηση τα γνωρίζουν όλα αυτά. Γι’ αυτό και ανασύρουν από την κλασική σκουριασμένη φαρέτρα της Δεξιάς το δόγμα «νόμος και τάξη», όπως και την προσπάθεια αντιπερισπασμού. Και αν δείχνουν κάτι όλα αυτά, είναι πως τα σημάδια ραγδαίας φθοράς στην κοινωνία αντιστοιχίζονται με τα σημάδια πολιτικής χρεοκοπίας που αναδεικνύονται από την κυβερνητική πολιτική. Και σε αυτές τις εποχές της ακραίας αβεβαιότητας για όλα –ακόμη και για το αν θα βγούμε σωστοί στο μέτρημα σε μερικούς μήνες από τώρα- το μόνο βέβαιο είναι πως όταν ο εφιάλτης του κορωνοϊού τελειώσει, οι συσχετισμοί στην κοινωνία και στην πολιτική θα είναι εντελώς διαφορετικοί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
