ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ
Αποτελεί μία από τις πιο δημιουργικές πένες της σύγχρονης γενιάς. Ένα σπουδαίο συγγραφικό ταλέντο που δεν περιορίζεται, δεν τιθασεύεται αλλά παραμένει αστείρευτα πλούσιο σε μία εποχή λογοτεχνικής «κρίσης».
Ο λόγος για την δημοσιογράφο, σκηνοθέτη και –φυσικά- συγγραφέα Τατιάνα Τζινιώλη που έχει βαλθεί να αποδείξει πως, παρά το γεγονός ότι δεν έχει κλείσει ακόμα τα πρώτα… «άντα», καταφέρνει με ιδιαίτερη μαεστρία να ενορχηστρώνει σκέψεις και λέξεις μετατρέποντάς τις σε εικόνες.
Το συγγραφικό αποτέλεσμα βρίσκεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία με τον τίτλο «Ένα βράδυ».
Ωστόσο, παρά το νεαρό της ηλικίας της, το «Ένα βράδυ», αποτελεί την τρίτη συγγραφική δουλειά (και όχι απόπειρα, προφανώς). Συστήθηκε στο ευρύ κοινό με το «Ημερολόγιο μίας Νύφης» (Μάιος 2014), συνέχισε με το «Road Trip» (2015) ενώ εγκαινιάζει τον κύκλο της σπουδαίας τριλογίας με το -ήδη αγαπημένο από το κοινό- «Ένα Βράδυ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πηγή».
Παρά το βεβαρυμένο πρόγραμμά της, την εντοπίσαμε και φυσικά την… ανακρίναμε.
«Ένα βράδυ», το πρώτο μέρος της τριλογίας από τις εκδόσεις «Πηγή». Τι πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης προτού αγοράσει το βιβλίο.
Είναι το πρώτο μέρος μίας ερωτικής τριλογίας. Παρόλο που είναι σειρά (Manhattan) το μόνο κοινό τους σημείο είναι πως όλες εκτυλίσσονται στη Νέα Υόρκη. Όλες οι ιστορίες είναι αυτοτελείς και απευθύνεται κυρίως στους λάτρεις του είδους της σύγχρονης ερωτικής λογοτεχνίας.
Αν είχες απέναντί σου τον Τζέισον, ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα του έλεγες ή θα τον ρωτούσες;
“Τι σου συνέβη εσένα;” Αυτό. Η αλήθεια είναι πως μέσα στην ανωριμότητά του με διασκέδασε πολύ, όμως δεν παύει να είναι ένας δύσκολος χαρακτήρας.
Ποιος είναι ο εφιάλτης και ποιο το όνειρο του Τζέισον αλλά και της Τατιάνας Τζινιώλη;
Ο εφιάλτης του Τζέισον ήταν ο έρωτας. Αργότερα κατάλαβε πως αυτό ήταν και το όνειρό του. Ένας αιώνιος έφηβος που όμως απόλαυσα πολύ. Το δικό μου όνειρο είναι να είμαι πάντα δημιουργική και ο εφιάλτης μου, να συμβεί το αντίθετο.
Γιατί Τζέισον και όχι… «Ιάσονας»; Τι θα έπρεπε να αλλάξεις εάν ο πρωταγωνιστής μας έπρεπε να ήταν Έλληνας;
Θα έπρεπε να πληρώνει ΕΝΦΙΑ, να δουλεύει 12 ώρες την ημέρα και να σκέφτεται αν θα βάλει βενζίνη ή όχι. Και μάλλον θα γνώριζε την Κίρστεν στην ουρά του ΟΑΕΔ.
Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα να δει την… αντρική πλευρά και να τοποθετήσει τον εαυτό της στη θέση ενός αιώνιου έφηβου άντρα που σίγουρα δε διεκδικεί βραβείο ωριμότητας;
Τίποτα στη συγγραφή δε γίνεται συνειδητά. Την ώρα που γράφω δεν έχω συνείδηση, ούτε φίλτρο. Οπότε δεν μπήκα εγώ σε εκείνον, αλλά ήρθε μόνος του. Όσο creepy κι αν ακούγεται αυτό. Επίσης, πάντα με ενδιέφερε η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και να παρακολουθώ ανθρώπους και αντιδράσεις. Όλα αυτά μαζί ενώθηκαν και βγήκε ο Τζέισον και πριν από αυτόν, ο Άνταμ.
Ποιοι σε ενέπνευσαν για να δημιουργήσεις την Κίρστεν και τον Τζέισον; Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου βλέπεις μέσα στους δύο πρωταγωνιστές;
Η ιστορία ξεκίνησε από ένα τραγούδι των Maroon 5 και έναν τηλεοπτικό χαρακτήρα που θεώρησα πως θα ήθελα να δω πως θα εξελισσόταν όταν μπει στα πρώτα -αντα. Αυτή ήταν η έμπνευση και απλά μετά ο Τζέισον και η Κίρστεν ήρθαν σε μένα. Δε συνηθίζω να “δανείζομαι” στοιχεία ούτε δικά μου, ούτε από φιλικά μου πρόσωπα. Προτιμώ να κρατώ μία πιο…αποστασιοποιημένη στάση με τους χαρακτήρες μου. Να τους γνωρίζω και εγώ για πρώτη φορά και να μαθαίνω στην πορεία τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματα τους.
Παρά το γεγονός πως είσαι νεαρή ηλικιακά, το «Ένα Βράδυ» είναι η τρίτη συγγραφική σου δουλειά. Ποια από τις τρεις θεωρείς σημαντικότερη ή ακόμα και καθοριστική;
Καθοριστική θεωρώ μία ιστορία που δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ. Ήταν η πρώτη μου, κάπου εκεί την άνοιξη του 2014. Ήταν η ιστορία που με “ξεκλείδωσε” και με εισήγαγε στον μαγικό κόσμο της συγγραφής. Όμως και το Road Trip αλλά και το Ένα Βράδυ τα θεωρώ εξίσου σημαντικά, γιατί είναι το πάθος μου που μπορώ να το συζητάω με αναγνώστες και να το βλέπω στη βιβλιοθήκη μου.
Ποιος ήρωας είναι ο αγαπημένος σου; Άνταμ – Κέιτ ή Τζέισον – Κίρστεν και γιατί;
Αυτό είναι σαν να ρωτάς ποιο είναι το αγαπημένο σου Φιλαράκι. Δεν μπορείς να διαλέξεις. Έχω αδυναμία στον Άνταμ και την Κέιτ γιατί ήταν μία γλυκιά ιστορία, όμως αγαπώ εξίσου βαθιά και τον ανώριμο Τζέισον με τη δυναμική του Κίρστεν.
Σκηνοθέτης, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Πώς προέκυψαν; Πώς η σκηνοθετική καρέκλα αντικαταστάθηκε από δημοσιογραφική και εν συνεχεία τη συγγραφική πένα;
Πιστεύω πως όλα περιστρέφονται γύρω από την αγάπη μου για τις λέξεις. Σκηνοθέτης έγινα για να γράφω κριτικές ταινιών, δημοσιογράφος για να γράφω κείμενα. Για τη συγγραφή σίγουρα δεν προέκυψε, ούτε είχα λόγο πάνω σε αυτό. Είναι απλά ο έρωτάς μου για τις λέξεις και η φαντασία μου που ενώνονται και μου χαρίζουν μοναδικά ταξίδια, συναισθήματα και εμπειρίες.
Κατά την παιδική σου ηλικία, ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασες και ποιο ήταν εκείνο που «όπλισε» το μυαλό σου να ακολουθήσει το δρόμο των τεχνών και της γραφής;
Πέρασα πολλά καλοκαίρια στην Εύβοια να διαβάζω το ένα βιβλίο πίσω από το άλλο. Πολυάννα, ο περίπατος του Πέτρου, Μικρές Κυρίες, ο Ασπροδόντης, η καλύβα του Μπαρμπά Θωμά, που μετά έγιναν τα συγγραφικά ταξίδια της Άλκης Ζέη, Ζωρζ Σαρή και της Πηνελόπης Δέλτα και αργότερα μεταπήδησα σε Stephen King. Δεν υπήρξε κάποια ξεκάθαρη στιγμή, αλλά περισσότερο η συνειδητοποίηση πως ένα βιβλίο σου δημιουργεί συναισθήματα και μερικές σελίδες κρύβουν μέσα τους ολόκληρους κόσμους.
Όπως μας είπες, όταν γράφεις «ταξιδεύεις» και ζεις με τους ήρωες σου. Όταν επιστρέφεις στην πραγματικότητα πώς αισθάνεσαι; Ειδικά στην σκληρή ελληνική μνημονιακή πραγματικότητα;
Περίεργα. Όταν γράφω χάνομαι σε έναν άλλο κόσμο. Ταξιδεύω στο Σέντραλ Παρκ, ακούω το θόρυβο της πόλης και βρίσκομαι στο Bryant Park. Όλα αυτά τα ζω μαζί με το εκάστοτε ζευγάρι μου που ζω μαζί τους τις σκέψεις και τις ανασφάλειές τους. Για μένα λοιπόν, είναι σαν να βρίσκεσαι με τους καλύτερούς σου φίλους για μερικές ώρες και μετά να πρέπει να τους αποχωριστείς.
Πόσο σημαντικό είναι για έναν συγγραφέα να έχει τη στήριξη των οικείων του – των δικών του ανθρώπων; Είναι όντως μοναχική η συγγραφή ή είναι απλά ένα ακόμα λανθασμένο κλισέ;
Το πιο σημαντικό! Όταν γράφεις και εκδίδεις το έργο σου, εκθέτεις ένα κομμάτι σου στο κοινό και είναι σημαντικό να ξέρεις πως έχεις ένα support system από πίσω να σε βοηθούν να σε σηκωθείς αλλά και να σου δίνουν δύναμη και προτροπή να συνεχίσεις.
Αρκετά πριν συμπληρώσεις τα 30 χρόνια σου έχεις καταφέρει πολύ σημαντικά βήματα στο χώρο. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος που θέτεις;
Από στόχους και όνειρα άλλο τίποτα. Ο πιο άμεσος είναι να ολοκληρώσω την τριλογία.
Αν είχες τη δυνατότητα να γυρίσεις το χρόνο πίσω, σε όλους τους τομείς της ζωής, τι θα άλλαζες;
Αν σου πω πως δε θα άλλαζα κάτι; Όλα τα άσχημα και τα καλά σχημάτισαν αυτό που είμαι σήμερα. Και ευτυχώς, μέσα από τις δυσκολίες κατάφερα να βρω τον εαυτό μου, να τον δυναμώσω και να κυνηγήσω τα όνειρά μου ώστε να είμαι ευτυχισμένη. Γιατί λοιπόν να αλλάξω κάτι; Αν δεν είχαν συμβεί κάποια πράγματα σίγουρα θα ήμουν κάπως αλλιώς τώρα και πίστεψέ με, δε θα το ήθελα.
Αναλυτικές πληροφορίες στο www.tatianatzinioli.gr
