Ελλάδα 2020 – Στο “κυνήγι” για ένα φάρμακο – Καταγγελία ΦΣΑ

Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής εξέδωσε Δελτίο Τύπου προς τα ΜΜΕ, ανακοινώνοντας ότι η κατάσταση με τις ελλείψεις φαρμάκων το τελευταίο διάστημα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο” και “αρχίζει και δημιουργείται κίνδυνος για την υγεία των πολιτών”.

Σύμφωνα με τον ΦΣΑ τα ελλείποντα φάρμακα ανέρχονται περίπου στα 400 και αφορούν όλες τις κατηγορίες ασθενειών. “Δυστυχώς”, σημειώνει ο ΦΣΑ, “η πολιτεία δεν έχει πάρει κανένα μέτρο και την ίδια στιγμή οι εξαγωγές φαρμάκων αυξάνονται διαρκώς”.

Τέλος, ζητά την άμεση παρέμβαση του Υπουργού.

Σε ένα νοσηρό “κυνήγι θησαυρού” επιδίδεται πλέον ο κόσμος για την αγορά των απαραίτητων φαρμάκων. Από φαρμακείο σε φαρμακείο για να βρεθεί το “πολυπόθητο”. Τέτοια γεγονότα βέβαια, δε θα έπρεπε να συναντώνται σε μια κοινωνία που τη διέπει η “κανονικότητα”.

Οι ελλείψεις ξεκινούν από τα στοιχειώδη σκευάσματα των 2 ευρώ και δυστυχώς φτάνουν μέχρι και φάρμακα που η έλλειψή τους είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής ή θανάτου. Ακυρώνονται έως και χημειοθεραπείες ασθενών λόγω έλλειψης φαρμάκων.

Σύμφωνα με πληροφορίες που αλιεύσαμε από εφημερίδα, η έλλειψη φαρμάκων από την αγορά δεν σχετίζεται με την παραγωγή τους, αλλά φαίνεται πως πρόκειται για “τεχνητές ελλείψεις” και παράλληλες εξαγωγές. Μια διαχρονική τακτική που ποτέ όμως δεν είχε λάβει τέτοιες διαστάσεις. Οι ελλείψεις κυμαίνονταν μεταξύ 80-100 κωδικών και κάποιες φορές είχαν αγγίξει τους 200 στο παρελθόν. Ποτέ όμως τους 400.

“Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι το φάρμακο αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και όχι, όπως θα έπρεπε, ως αγαθό”, λέει σε συνέντευξή του ο Γιάννης Καβαλάρης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ).

Οι εξαγωγές των φαρμάκων, ξεκαθαρίζει, γίνονται νόμιμα, ακολουθώντας τους κανόνες του εμπορίου, ζήτηση – προσφορά, όπως ορίζει η συνθήκη του Μάαστριχτ για την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων. Παράδειγμα: εισάγεται ένα φάρμακο στη χώρα μας όπου κοστίζει 1-2 ευρώ, παραμένει για μία νύχτα σε μια φαρμακαποθήκη και την άλλη μέρα επανεξάγεται στη Γερμανία, όπου η τιμή του είναι 25 ευρώ. Τη διαφορά μοιράζονται οι φαρμακαποθήκες (Ελλάδας και Γερμανίας).

Το κράτος φαίνεται πως γνωρίζει ότι κάνει “εξαγωγές” και ωφελείται πολιτικά, ενώ και οι φαρμακοβιομηχανίες εξυπηρετούνται, αφού γνωρίζουν ότι ένα φάρμακο δεν μπορεί να είναι βιώσιμο ταυτόχρονα στην Ελλάδα που κάνει 50 ευρώ και στη Γερμανία που κάνει 200.

Από τους κωδικούς που λείπουν, 15 έχουν περιθώριο κέρδους 100%-650% και 67 από 30%-98%, αναφέρει στην εφημερίδα ο Κωνσταντίνος Λουράντος, πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθήνας (ΦΣΑ). “Εάν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση από όσους ενδιαφέρονται και είναι αρμόδιοι για την κάλυψη της ελληνικής αγοράς σε φάρμακα, σε λίγο δεν θα βρίσκουμε τίποτα στην εσωτερική αγορά”.

Ο Ηλίας Γιαννόγλου, πρώην αντιπρόεδρος του ΕΟΦ λέει ότι “οι εξαγωγές επιτρέπονται μόνο στον βαθμό που υπάρχει κάλυψη της εγχώριας ζήτησης”. Γι’ αυτόν τον λόγο, εξηγεί, θα πρέπει ο αρμόδιος φορέας, που είναι ο ΕΟΦ, με την επίβλεψη του υπουργείου Υγείας, να είναι σε διαρκή εγρήγορση για να παρακολουθούν την επάρκεια φαρμάκων στην Ελλάδα και να προβαίνουν στη λήψη των απαραίτητων μέτρων, όπως απαγόρευση εξαγωγών στους κρίσιμους κωδικούς για τους οποίους οι Ελληνες ασθενείς δεν βρίσκουν φάρμακα. Οι απαγορεύσεις αυτές, τις οποίες μπορεί να επαναλαμβάνει κατά διαστήματα, διαρκούν 3- 6 μήνες και είναι ένας τρόπος να λειτουργεί πυροσβεστικά ο ΕΟΦ προκειμένου να ομαλοποιηθεί η εγχώρια αγορά.

Ωστόσο, μέχρι στιγμής, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, υπάρχει πλήρης αδράνεια από την πλευρά της πολιτείας. Ο ΕΟΦ μάλιστα ζητάει από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο και τους κατά τόπους Φαρμακευτικούς Συλλόγους να καταγράψουν τους κωδικούς που είναι σε έλλειψη, τη στιγμή που έχει στη διάθεσή του σχετική ψηφιακή  δυνατότητα που ελέγχει τις εξαγωγές σε πραγματικό χρόνο. Οι φαρμακοποιοί λένε επίσης, ότι η απάντηση που τους έρχεται στις οχλήσεις τους για ελλείψεις είναι ότι… δεν υπάρχουν ελλείψεις.

Όταν, δε, αναγκάζεται να πάρει θέση απέναντι σε εκρηκτικές καταστάσεις, όπως οι ελλείψεις σε ογκολογικά φάρμακα, ο ΕΟΦ εμφανίζεται σε πλήρη αμηχανία μπροστά στην ανάγκη να διαχειριστεί πολιτικά την αντικειμενική πραγματικότητα. Έτσι, στην απάντηση του ρίχνει την ευθύνη σε προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία κάποιων σκευασμάτων”, ισχυριζόμενος ότι “παρατηρούνται ελλείψεις σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες έχουν αντίκτυπο και στην ελληνική αγορά”…