Εχει λεχθεί πως «σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση».
Όταν λοιπόν επαναλαμβάνονται, σχεδόν σε κάθε αστυνομική επιχείρηση, περιστατικά αυθαιρεσίας και υπέρμετρης βίας, από αστυνομικά όργανα, τότε δεν έχουμε να κάνουμε κάποια εξαίρεση, αλλά κάτι που τείνει να γίνει κανόνας.
Εκείνος άλλωστε που το επισημαίνει, δεν είναι κάποιοι φανατικοί της αντιπολίτευσης, αλλά ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, που ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός, όρισε επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής, για τη διερεύνηση περιστατικών αστυνομικής βίας. Η επιστολή του προς τον κο. Χρυσοχοϊδης, είναι κόλαφος και για τον ίδιο. Εμμέσως ο ομότιμος καθηγητής κατηγορεί τον υπουργό, για την παράκαμψη της Αρχής, που ο ίδιος διόρισε, στο προηγούμενο ανάλογο περιστατικό. Εξίσου και αφήνει ανοιχτό το θέμα της παραίτησης του. Γι` αυτό έσπευσε, τώρα, ο ίδιος να αναλάβει πρωτοβουλία, ζητώντας την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη.
Ο κος. υπουργός όμως είναι διπλά εκτεθειμένος, γιατί μια μόλις μέρα πριν, από του βήματος της Βουλής, καλούσε τους αστυνομικούς, με αυστηρό ύφος, να επιδεικνύουν αυτοσυγκράτηση. Ποιος αλήθεια διοικεί αυτό το υπουργείο; Ο κος. Χρυσοχοϊδης ή ο κος. Βορίδης;
