H επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να καταστεί ο πρώτος -και μόνος- ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας που στήριξε ανοιχτά και δημόσια την εκτέλεση του ιρανού υποστρατήγου Σουλεϊμανί από τις ΗΠΑ μπορεί να μην έφερε την δήλωση καταδίκης της τουρκικής προκλητικότητας από τον Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο προκάλεσε το διάβημα διαμαρτυρίας από το ίδιο το Ιράν. Μάλιστα, όπως παραδέχθηκε χθες δημοσίως ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, Νίκος Δένδιας, το Ιράν μετέφερε την «ενόχλησή» του στην ελληνική πρεσβεία στην Τεχεράνη, ενώ σήμερα ο ιρανός ομόλογός του έχει τηλεφωνικό ραντεβού με τον έλληνα υπουργό Εξωτερικών για να του μεταβιβάσει και σε πολιτικό επίπεδο την ενόχληση της Τεχεράνης.
Ταυτοχρόνως, μία είδηση που είδε χθες το φως της επικαιρότητας είχε να κάνει με τις σκοτεινές συνθήκες υπό τις οποίες οι εντόπιοι αγιατολάδες τοποθέτησαν στο Μετρό αφίσες με τα… δικαιώματα του αγέννητου παιδιού, γυρίζοντας την Ελλάδα 50 χρόνια πίσω και αμφισβητώντας το αυτονόητο δικαίωμα της κάθε γυναίκας να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της. Άλλη μία «φρέσκια» είδηση είναι ότι καταργείται μεν η αργία των τριών ιεραρχών, αλλά κατά την συγκεκριμένη ημέρα τα παιδιά δε θα παραμένουν σπίτι τους: αντιθέτως, θα πηγαίνουν στο σχολείο και θα μετέχουν σε εκδηλώσεις στη μνήμη των τριών ιεραρχών, ενώ θα υποβάλλονται και σε κατήχηση. Σημειωτέον ότι στην υπουργική απόφαση δεν αναφέρεται καν τί θα γίνεται με τους αλλόδοξους ή τους άθρησκους μαθητές. Με άλλα λόγια, πρόκειται για άλλη μία σκοταδιστική απόφαση, που έχει άρωμα δεκαετίας του ’50, με υποχρεωτική κατήχηση και άλλα τέτοια θλιβερά.
Συμπέρασμα: κρίμα να δυσαρεστεί τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης το Ιράν, αφού όσα γίνονται στο εσωτερικό μοιάζουν πάρα πολύ με τις προτεραιότητες, τα δόγματα και την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εφαρμόζουν στο Ιράν οι αγιατολάδες του.
