Του Δημήτρη Οικονόμου από την Κυριακάτικη Kontranews
Σχεδόν ένα χρόνο κλεισμένοι σε μια ιδιότυπη νέα πραγματικότητα με την πανδημία ακόμα μια φορά σε έξαρση, το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο κόκκινο και την οικονομία σε πρωτοφανή δυσκολία έρχονται γεγονότα όπως αυτά της Νέας Σμύρνης να μας δείξουν ότι δυστυχώς γίνεται και χειρότερα. Ξαφνικά μια πλατεία του Λεκανοπεδίου από αυτές που βγαίνουμε έξω να παίξουμε με τα παιδιά μας, από αυτές που περπατάμε, από αυτές που συναντάμε φίλους και γείτονες, έγινε πεδίο βιαιοπραγιών.
Η ψυχολογία της κοινωνίας είναι στο κόκκινο από την αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας και το αποτυχημένο lockdown. Παρά την αρχική αισιοδοξία, η διάρκεια της κρίσης έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις αρχικές κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι «αύριο μεθαύριο» επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Με συνεχή αντικρουόμενα μηνύματα περί ανοίγματος λιανεμπορίου και τουρισμού κόντρα σε οποιοδήποτε επιδημιολογικό δεδομένο. Με την επιβολή της τελευταίας, αυστηρότερης, εκδοχής μέτρων να επαφίεται όχι στην τήρηση των μέτρων από την κοινωνία αλλά από την επιβολή τους μέσω των αστυνομικών δυνάμεων.
Αλλά ποιάς αστυνομίας; Της αστυνομίας των προσλήψεων εκτός ΑΣΕΠ ανθρώπων οι οποίοι με ελλιπή εκπαίδευση και άγνοια των κανόνων του δημοκρατικού παιχνιδιού ρίχνονται στους δρόμους. Με την ουσιαστική απενεργοποίηση της επιτροπής για τον έλεγχο της αστυνομικής βίας. Με τις στατιστικές του συνηγόρου του πολίτη να δείχνουν αύξηση κατά 75% στις καταγγελίες για αστυνομική βία. Για την κατάσταση στην ελληνική αστυνομία υπάρχει προφανής πολιτική ευθύνη και στις δημοκρατίες οι ευθύνες έχουν συνέπειες. Ας αναλάβει ο υπουργός προστασίας του πολίτη τις δικές του.
Μπροστά μας όμως έχουμε πραγματικές δυσκολίες να αντιμετωπίσουμε, πρέπει να περιορίσουμε επιτέλους αποτελεσματικά την πανδημία, να δώσουμε την ευκαιρία στην οικονομία μας να ανοίξει με ασφάλεια, να υποδεχτούμε το καλοκαίρι τον τουρισμό που έχουμε τόσο ανάγκη. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα διαχειριστούμε τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης; Σε ποιους ανταγωνιστικούς κλάδους της οικονομίας θα επενδύσουμε; Πώς θα μετατρέψουμε την αναστροφή της κλιματικής αλλαγής σε ευκαιρία ανάπτυξης και δημιουργίας νέων καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας; Πώς οι αλλαγές που έρχονται από την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα οδηγήσουν σε οφέλη που θα διαχυθούν στο σύνολο της κοινωνίας και δεν θα μείνουν στα χέρια λίγων όπως γίνεται σήμερα;
Αντί λοιπόν να απαντάμε σε αυτά τα ερωτήματα, βλέπουμε μια έξαρση της βίας και μια προσπάθεια δημιουργίας νέου διχασμού στην ελληνική κοινωνία με ρεβανσιστικά καλέσματα και διχαστικά διαγγέλματα. Η όξυνση αυτή εξυπηρετεί όσους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα που έχουμε μπροστά μας. Δεν θα συρθούμε όμως, θα στήσουμε ένα δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στη βία, σε όσους την υποθάλπουν και σε όσους προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν πολιτικά.
*Αναπληρωτής Γραμματέας Επικοινωνίας ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΉΣ
