Της Έφης Μιχελάκη από την Κυριακάτικη Kontranews
Την στιγμή που η πανδημία μετράει έναν και πλέον χρόνο σε όλο τον κόσμο, οι Έλληνες πολίτες περιμένουν ακόμη το αποτέλεσμα των επόμενων δύο εβδομάδων που χαρακτηρίζονται από τους αρμόδιους κρίσιμες. Άσχετα αν κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική για τον πληθυσμό ανεξάρτητα από την ηλικία, το επάγγελμα, το χρώμα, ακόμα και τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός. Στεκόμαστε όλοι λοιπόν παρατηρητές μιας κυβέρνησης που γνωρίζαμε πως συμπεριφέρεται ως υπέρμαχος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά δεν θέλαμε με τίποτα να φανταστούμε πως εν έτη 2021 θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια μανία επιβολής που λόγω των συνθηκών οι επιπτώσεις της είναι αναρίθμητες.
Η επιστημονική κοινότητα αποτελεί αναμφισβήτητα τον φάρο για όλη την κοινωνία, η οποία αναζητά επιτέλους εξηγήσεις τις οποίες μπορεί να επεξεργαστεί λογικά ο ανθρώπινος νους, σε σχέση με τις κυβερνητικές αποφάσεις, αλλά τις περισσότερες φορές αυτό αποδεικνύεται μάταιο. Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες, από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, όπου παρά τον προβληματισμό των ειδικών βγήκε ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος και ανακοίνωσε το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων, για να φτάσουν να κλείσουν δύο μήνες μετά. Όλο αυτό το διάστημα τα γυμνάσια και λύκεια της χώρας παρέμειναν κλειστά με το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης να επικρατεί για μία και πλέον χρονιά, με αποτέλεσμα να φτάσουν να ανοίξουν χωρίς καμία ουσιαστικά αλλαγή. Το μόνο που έγινε στην ουσία ήταν η μετατόπιση για ακόμα μια φορά της ευθύνης της πολιτείας προς τους πολίτες και αναφέρομαι ξεκάθαρα στα πασίγνωστα πια, self tests. Στο σημείο αυτό, εκτός από την αξιοπιστία των συγκεκριμένων, τίθεται ένα βασικό ερώτημα που νομίζω πως κάθε πολίτης έχει σκεφτεί. Γιατί τόσο καιρό η κυβέρνηση έκλεινε τα αυτιά της στην φωνή της αντιπολίτευσης για συνεχόμενα και προληπτικά μαζικά τεστ σε όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς; Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, τα σχολεία σε λειτουργία με τον παραπάνω τρόπο θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν έγκυρο δειγματοληπτικό έλεγχο ενώ ταυτόχρονα η μέθοδος της πρόληψης με την πρακτική αυτή και σε συνδυασμό με μια σοβαρή ιχνηλάτηση θα είχε ευεργετικές ιδιότητες για όλη την κοινωνία. Αντ αυτού λοιπόν οι μαθητές μετά από τόσους μήνες υποχρεωτικού εγκλεισμού, καλούνται να επιστρέψουν μια περίοδο την οποία πάντα χρησιμοποιούσαν για διάβασμα στο σπίτι, ενώ ταυτόχρονα είναι υποχρεωμένοι να υποβάλουν τον εαυτό τους σε μια διαδικασία που τους δημιουργεί μεγαλύτερη ανασφάλεια. Πρόκειται για παιδιά εξαιρετικά κουρασμένα λόγω της συγκυρίας και επιβαρυμένα με επιπρόσθετες υποχρεώσεις στις οποίες το Υπουργείο Παιδείας παραμένει αμετανόητο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περιβόητη Τράπεζα θεμάτων για όλες τις τάξεις του λυκείου καθώς και το σύστημα εισαγωγής, πρακτικές που δεν έχουν τροποποιηθεί στο ελάχιστο με στόχο την προσαρμογή τους στην συγκυρία που διανύουμε.
Σε αυτές τις τό- σο ιδιαίτερες συν- θήκες θα περίμενε κανείς αυτονόητες σχεδόν πράξεις ευαισθησίας από το συγκεκριμένο υπουργείο καθώς πρόκειται για παιδιά που ονειρεύονται το μέλλον τους και η πολιτεία πρέπει να τους προσφέρει όλα εκείνα τα εργαλεία που θα τα φέρουν ακόμα πιο κοντά σε αυτό.
Οι λύσεις παρέμεναν δίπλα μας και αναζητούσαν ανταπόκριση. Τα σχολεία θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν την λειτουργία τους με εναλλασσόμενο ωράριο και ταυτόχρονα τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς έτσι ώστε να μην χαθεί ο πολύτιμος αυτός εκπαιδευτικός χρόνος, με την τηλεκπαίδευση να λειτουργεί ως εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών, όπου και όταν χρειάζεται και όχι ως ευκαιρία για τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες ξεπουλώντας ακόμα και τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα όλων των εμπλεκομένων.
Η διαγωγή, ως μια αναμφίβολα αναχρονιστική πράξη, που παρόλα αυτά τόσο αγαπάει το Υπουργείο Παιδείας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κοσμιοτάτη σε ότι αφορά τους μαθητές. Ευτυχώς όμως στο πολίτευμα μας την διαγωγή του υπουργείου θα κληθεί να την αξιολογήσει ο ίδιος ο λαός, ο οποίος πάντα γνωρίζει την αλήθεια και στην ουσία δεν χρωστάει σε κανέναν το μέλλον των παιδιών του. Στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι μόνες αποστάσεις που δεν πρέπει να πάρουμε είναι από τα όνειρα μας.
*Υπεύθυνη τμήματος Παιδείας της Νομαρχιακής Επιτροπής, ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία Κοζάνης
