Πριν από 133 χρόνια, την 18η Φεβρουαρίου 1883, στο τουρκοκρατούμενο Μεγάλο Κάστρο στην Κρήτη ο έμπορος Μιχάλης και η Μαρία Καζαντζάκη απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, το Νίκο.
Ο ίδιος περιέγραφε τη μητέρα του ως άγια γυναίκα και τον πατέρα του ως αγέλαστο Κρητικό που σπάνια γελούσε και εκδήλωνε τα τρυφερά συναισθήματά του.
Η μαμή που τον έφερε στον κόσμο είπε: «ετούτο το παιδί, να μου το θυμηθείτε, μια μέρα θα γίνει δεσπότης».
Τον Δεκέμβριο του 1906 πήρε με άριστα το πτυχίο του από τη Νομική με την υπογραφή του Κωστή Παλαμά ως Γενικού Γραμματέως του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η δημόσια εμφάνιση του στα Γράμματα έγινε τον ίδιο χρόνο με δοκίμια και κείμενα σε περιοδικά.
Την περίοδο Νοέμβριος 1945-Ιανουάριος 1946 ορκίστηκε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση συνασπισμού του Θ. Σοφούλη.
Η υπόθεση Νόμπελ για το Νίκο Καζαντζάκη κράτησε 11 χρόνια, 1946-1957, χωρίς αποτέλεσμα. Η Ακαδημία Αθηνών δεν πρότεινε ποτέ το Νίκο Καζαντζάκη για Νόμπελ. Μάλιστα, τον είχε θεωρήσει ακατάλληλο να γίνει μέλος της προτείνοντας αντ’ αυτού τον Σωτήρη Σκίπη.
Έφυγε από τη ζωή στις 26 Οκτωβρίου 1957.
