Για μία ακόμα φορά ο πρωθυπουργός γυρνάει από μια Σύνοδο Κορυφής με άδεια χέρια. Ναι, πράγματι ζήτησε και κάτι παραπάνω -εκτός από κυρώσεις και εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία- αλλά δεν πήρε τίποτα. Πήρε μια ακόμα παράταση, της υπόσχεσης ότι κάτι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι τον Δεκέμβριο. Και πάλι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι μαζί με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, επέμειναν και ζήτησαν «ρητή αναφορά που να καταδεικνύει έντονη αποδοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις νέες μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας» και «συμφώνησαν τελικά οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων σε αυτές τις διατυπώσεις».
Έχουμε γεμίσει εκφράσεις δυσαρέσκειας για την Τουρκία και κατανόησης για την Ελλάδα. Πέρα τούτου, ουδέν. Θα περιμέναμε λοιπόν ότι όταν ένας πρωθυπουργός δεν πετύχει μία, δύο, τρείς φορές, θα πάρει κάποιες αποφάσεις. Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν παίρνει καμία απόφαση. Η τακτική του είναι να περιμένει. Τις εκλογές στις ΗΠΑ, μπας και έρθει ο Μπάιντεν με τον οποίο ελπίζει να αποκτήσει κάποιο δίαυλο επικοινωνίας; Να ενοχληθούν οι Ευρωπαίοι από τις διαρκείς προκλήσεις του Ερντογάν;
Να γίνει κάτι κακό με την τουρκική οικονομία; Όλα αυτά όμως, δεν είναι λύσεις, είναι ψευδαισθήσεις. Ο πρωθυπουργός πρέπει επιτέλους να πάρει αποφάσεις, να αντιδράσει σε όλα τα επίπεδα. Πρωτίστως να συγκρουστεί με τους… συμμάχους.
