Χρειάζονται 20 χρόνια για να επιστρέψει η ανεργία στο 7,3% του 2008!
Η Οικονομία είναι εγκλωβισμένη στη λιτότητα και τα υφεσιακά μέτρα
«Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να είναι εγκλωβισμένη στη λιτότητα με μη βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα και υψηλό πιστωτικό ρίσκο και δεσμευμένη στα νέα υφεσιακά μέτρα που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2016 και απαιτούνται από τους δανειστές μέχρι το 2018», τονίζει κατά την παρουσίαση της νέας έκθεσης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, ο επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας, Γ. Αργείτης.
Τόσο οι αρνητικές δημοσιονομικές και μακροοικονομικές εξελίξεις, όσο και οι υφεσιακές επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής στην αγορά εργασίας, ξεχωρίζουν μέσα στα συμπεράσματα της ετήσιας έκθεσης για την οικονομία και την απασχόληση του Ινστιτούτου.
Η Ετήσια Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση 2016, που παρουσιάστηκε από το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος(ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), εξετάζει τις ραγδαίες εξελίξεις στην ελληνική Οικονομία και αγορά Εργασίας τονίζοντας ότι,
Η συνέχιση της λιτότητας αποσταθεροποιεί το μακροοικονομικό και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας και δε δημιουργεί συνθήκες διατηρήσιμης δημοσιονομικής προσαρμογής και αύξησης της απασχόλησης.
Παράλληλα, βγάζει το συμπέρασμα ότι, η προοπτική δημιουργίας βιώσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων και εξόδου από την κρίση είναι αρνητική και τέλος τα ευρήματα της Έκθεσης υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα αλλαγής του υφιστάμενου υποδείγματος οικονομικής πολιτικής.
Την Ετήσια Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση για το 2016 παρουσίασε σήμερα στη Ρόδο κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, ο Επιστημονικός Δ/ντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και Αν. Καθηγητής του Παν/μίου Αθηνών Γιώργος Αργείτης. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 36ου Πανελλαδικού Συνεδρίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος.
Ιδιωτική κατανάλωση, διαθέσιμο εισόδημα και ΑΕΠ
Από το 2009 η πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος και της κατανάλωσης είναι σταθερή, με το διαθέσιμο εισόδημα να μειώνεται με γρηγορότερο ρυθμό από την κατανάλωση.
Ως αποτέλεσμα αυτής της δυναμικής, το επίπεδο κατανάλωσης των νοικοκυριών υπερβαίνει το διαθέσιμο εισόδημά τους σε βάρος της αποταμίευσης και του πλούτου τους. Το εύρημα αυτό αποτυπώνει ότι η συμπίεση της κατανάλωσης έχει φτάσει στο κατώτερο όριο της, γεγονός που αιτιολογεί το μικρό βάθος της ύφεσης την περίοδο 2014-2015. Επίσης δείχνει ότι η περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος θα έχει καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία.
Αγορά Εργασίας, Φτώχεια και Οικονομική Ανισότητα στην Ελλάδα
Η ανάλυση των εξελίξεων στην αγορά εργασίας οδηγεί στα εξής συμπεράσματα:
Υπάρχει τάση αποκλιμάκωσης του ποσοστού ανεργίας η οποία ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2013, όταν από το 27,9%, το οποίο και αποτελεί ιστορικό υψηλό της μεταπολεμικής περιόδου, μειώθηκε στο 24,5% τον Οκτ. του 2015.
Ο ρυθμός μείωσης του ποσοστού ανεργίας τόσο το 2014 όσο και το 2015 παρέμεινε σταθερός στο 5,6% κατ’ έτος.
Εάν ο ρυθμός αποκλιμάκωσης του ποσοστού ανεργίας παραμείνει σταθερός, τότε δεδομένων των δημογραφικών και άλλων παραμέτρων, θα χρειαστούν 20 χρόνια, δηλαδή ως το 2036, ώστε η ανεργία να επιστρέψει στο ποσοστό 7,3% του Μαΐου 2008, πριν δηλαδή αρχίσει η οικονομική κρίση.
Ένα ιδιαίτερα σημαντικό εμπειρικό εύρημα για την κατάσταση της αγοράς εργασίας της Ελλάδας είναι ότι οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια από όλες τις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.
Η εργασιακή ανασφάλεια σχετίζεται με το ποσοστό ανεργίας και τη διάρκεια της ανεργίας, δύο μεγέθη που συνθέτουν τον κίνδυνο
ανεργίας και από την κάλυψη και το μέγεθος του επιδόματος ανεργίας.
Στην περίπτωση της Ελλάδας ο κίνδυνος της ανεργίας φτάνει στο 32% το 2013, ενώ αντίστοιχα ο συνδυασμός κάλυψης και αναπλήρωσης του εισοδήματος κατά τη διάρκεια της ανεργίας δεν ξεπερνά το 13%.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι από τις χώρες του ΟΟΣΑ μόνο η Ελλάδα και δευτερευόντως η Ισπανία αντιμετωπίζουν πολύ υψηλή εργασιακή ανασφάλεια, καθώς o μέσος όρος του ποσοστού εργασιακής ανασφάλειας στον ΟΟΣΑ είναι στο 8,4%.
Η Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση για το 2016 έχει ως βασικό της στόχο να αναδείξει τη σημασία άσκησης οικονομικής πολιτικής που θα χαρακτηρίζεται από αναπτυξιακό πραγματισμό. Επίσης, επιδιώκει να καταθέσει στο δημόσιο διάλογο ιδέες και προτάσεις για το σχεδιασμό των βασικών πυλώνων παραγωγικής αναδόμησης της οικονομίας και τη δημιουργία ενός βιώσιμου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης που θα δημιουργεί διατηρήσιμες ροές εισοδήματος, ρευστότητας και απασχόλησης.
Τα εμπειρικά ευρήματα, τα συμπεράσματα και οι προτάσεις οικονομικής πολιτικής της Έκθεσης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ 2016 δείχνουν αφενός την αποτυχία της λιτότητας, κι αφετέρου τη δυνατότητα αναδόμησης ενός βιώσιμου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης.
Η Έκθεση αξιολογεί τις αρνητικές δημοσιονομικές και τις μακροοικονομικές εξελίξεις για το 2015 και τις υφεσιακές επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής στην αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε., η ποιότητα των θέσεων εργασίας συνεχίζει να χειροτερεύει, οι άτυπες και μη ηθελημένες μορφές μερικής απασχόλησης αυξάνονται, όπως και το ποσοστό της φτώχειας και της οικονομικής ανισότητας.
Η Έκθεση προτείνει τον επαναπροσδιορισμό του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης αναδεικνύοντας τα κλαδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσαν να διαμορφώσουν μια νέα στρατηγική επενδύσεων, αύξησης της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών.
Κατά την παρουσίαση, ο κ. Αργείτης, τόνισε ότι, «η Ελληνική κοινωνία βιώνει πρωτόγνωρη σε ένταση και έκταση κρίση με ευρύτερες κοινωνικές ομάδες να αντιμετωπίζουν βίαια φαινόμενα φτωχοποίησης και εργασιακής επισφάλειας. Το 2015 ήταν ένα έτος ραγδαίων οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων, που σημαδεύτηκε από τη διάψευση των προσδοκιών για αλλαγή σελίδας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής».
Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, «η εφαρμογή προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής με τεράστιο έλλειμμα αναπτυξιακού πραγματισμού και με άξονες τη βίαιη δημοσιονομική λιτότητα και την εσωτερική υποτίμηση, κυρίως μέσω της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη ζημία στο μακροοικονομικό και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς και οδυνηρές κοινωνικές συνέπειες», ενώ η ελληνική οικονομία, έχει ανάγκη από τη δημιουργία μιας νέας αναπτυξιακής κουλτούρας η οποία θα είναι αποδεσμευμένη από νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες και θα βασίζεται στη διασύνδεση των δημοσιονομικών, των χρηματοπιστωτικών και των μακροοικονομικών επιδόσεων της οικονομίας με τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά του μοντέλου ανάπτυξης, και ειδικά με την παραγωγική ικανότητα και δυναμική της χώρας να δημιουργεί απασχόληση».
