Της Ναταλί Γλέζου από την Κυριακάτικη Kontranews
Στη διεθνή αρένα ο τουρκικός επεκτατισμός αφήνει παντού το “νεοθωμανικό” ή “νεοτουρκικό” στίγμα του στο ζωτικό χώρο , μόνο κατ΄ ευφημισμόν, της τουρκικής δημοκρατίας. Και στην εσωτερική πολιτική σκηνή η διολίσθηση από τις δημοκρατικές αξίες του καθεστώτος Ρ.Τ.Ερντογάν και του εθνικιστή Μ.Μπαχτσελί είναι εμφανής:
- Με την κατάργηση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, ενώ οι γυναικοκτονίες θεριεύουν.
- Με τη βάναυση εισβολή στην ακαδημαϊκή κοινότητα και συγκεκριμένα στο δημόσιο Πανεπιστήμιο του Βόσπορου με τον απευθείας διορισμό, υποψήφιου στις δημοτικές(2009) και βουλευτικές (Ιούνης 2015) εκλογές του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ως Πρύτανη τον Μελίχ Μπουλού. Μετά από 6 μήνες αντίστασης της Ακαδημίας στο Βόσπορο, το τελευταίο τιμωρητικό “θέσφατο” του πολιτικού στελέχους- “Πρύτανη” του Ερντογάν ήταν η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα “ανυπάκουων” φοιτητών για να σπουδάσουν με υποτροφία στο εξωτερικό. Απολύθηκε, όπως διορίστηκε, από τον εργοδότη του με πρόσφατο προεδρικό διάταγμα.
- Με τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, να έχουν εντάξει τον Ερντογάν στη λίστα 37 “κυνηγών” “ της ελευθερίας του τύπου”, με την Τουρκία να βρίσκεται στην 153η θέση από τις 180 συνολικά χώρες στη σειρά κατάταξης, σύμφωνα με τον παγκόσμιο δείκτη ελευθερίας του τύπου. Επίσης, σύμφωνα με έρευνα του 2020 από τον διεθνή οργανισμό για την παγκόσμια δικαιοσύνη, για το δείκτη “ Κράτος Δικαίου” η Τουρκία έρχεται 107η από τις 128 χώρες που μελετά το υπόδειγμα και στο δείκτη για τα “θεμελιώδη δικαιώματα”, έρχεται 123η από τον ίδιο αριθμό χωρών.
- Με την έκθεση του Οργανισμού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για το 2020 (TİHV-HRFT)να υποστηρίζει ότι από τις αρχές ασφαλείας βασανιστήρια έχουν υποστεί άνθρωποι ηλικίας 5-70 χρονών (για την έκθεση αναλυτικά βλέπε εδώ),
- Με τους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού να ζητούν να μειωθεί ο χρόνος ομιλίας των βουλευτών της αντιπολίτευσης στην τουρκική εθνοσυνέλευση,
- Mε την απόφαση, τέλος, να εξαπολύσει ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό και να διαλύσει με το τουρκικό δόρυ της Θέμιδος το αριστερό φιλοκουρδικό “Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών” (HDP) με την σιωπηλή ανοχή , κυρίως, της Γερμανίδας Καγκελαρίου και άρα ολόκληρης της Ευρώπης, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στις 24-25 Ιουνίου καθώς “οι στοχευμένες επιθέσεις κατά πολιτικών κομμάτων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μέσων ενημέρωσης συνιστούν σοβαρή οπισθοδρόμηση” για τον εξ’ ανατολών γείτονα με μοναδικό ευρωπαϊκό “μέτρο” το διάλογο!
Ο Ερντογάν στις 15 Ιουλίου τιμά τον “ηρωισμό” που επέδειξε ο λαός “του” και οι πεσόντες βετεράνοι από τα λαϊκά/στρατιωτικά πογκρόμ τους εναντίον των στασιαστών του αποτυχημένου (ή και στημένου) πραξικόπηματος του 2016. Η 15η Ιουλίου έχει ανακηρυχθεί ως η μέρα Εθνικής Ενότητας και Δημοκρατίας στην Τουρκία. Ο Ρ.Τ.Ερντογάν με δήλωση του τόνισε για τη μεγάλη μέρα ότι “απευθύνω χαιρετισμούς σε κάθε μέλος του έθνους μου που υπερασπίζεται το κράτος, τη δημοκρατία και το μέλλον”.
Την ίδια μέρα, το 1974 εκδηλωνόταν το χουντικό, αμερικανόφερτο πραξικόπημα εναντίον του ηγέτη του κυπριακού λαού Μακαρίου.
Η τουρκικότητα απαιτεί την αέναη “τουρκοποίηση” αλλιώς την πολιτική “αφομοίωσης” του δημογραφικού εθνοτικού μωσαϊκού – που συγκροτείται από Κούρδους, Αλεβίτες, Αρμένιους, Πόντιους, Ασσύριους, Γιεζίντι και άλλους λαούς – που αποτελεί sine qua non προϋπόθεση για την προάσπιση της εθνοτικής ομογένειας που είναι ο θεματοφύλακας της εθνικής ενότητας και της εδαφικής επικράτειας του κράτους.
Το HDP προασπίζεται τη δική τους φωνή ενάντια στον ολετήρα του εθνικισμού που συνθλίβει την ιστορία, τον πολιτισμό και τις μνήμες των εθνοτικών ομάδων στην Τουρκία. Ο Ερντογάν αποφάσισε τη διάλυση του κόμματος.
Τα ποσοστά δημοφιλίας για τον ΥΠΕΣ της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Σοιλού, παίρνουν την κατιούσα για τους οπαδούς της πολιτικής πτέρυγας των Γκρίζων Λύκων του Ν.Μπαχτσελί, σύμφωνα με την εταιρεία δημοσκόπησης Metropoll. Συγκεκριμένα, η δημοτικότητα του από 86,6% τον Νοέμβρη του 2020 μειώθηκε στο 55,6% τον Ιούνη.
Τον Ιούλη του 2018, σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους, τόνισε ότι “δεν υπάρχει τέτοιο πολιτικό κόμμα που να ονομάζεται HDP”. Σύμφωνα με δηλώσεις της συμπροέδρου του HDP Περβίν Μπουλντάν, σε τηλεφωνική τους συνομιλία της είπε “δεν έχεις το δικαίωμα να ζεις πλέον”. Σε ερώτηση δημοσιογράφου, ο Σοιλού, φυσικά, το διέψευσε.
Το HDP ιδρύθηκε το 2012. H πολιτική του διαδρομή έχει στιγματιστεί από πολλές δεκάδες ένοπλες επιθέσεις/πογκρόμ σε διάφορες πόλεις εναντίον στελεχών του και από ένα αδιάκοπο ανθρωποκυνηγητό των τουρκικών αρχών ασφαλείας εναντίον μελών , στελεχών και βουλευτών του κόμματος με συλλήψεις και απάνθρωπα βασανιστήρια μέσα στις φυλακές.
Στις εκλογές στις 7 Ιουνίου 2015, μέσα σε ένα καθεστώς τρομοκράτησης, μπήκε στην τουρκική Βουλή, ξεπερνώντας το εκλογικό “κατώφλι” του 10% εκλέγοντας 67 βουλευτές .
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας έγιναν δύο βομβιστικές επιθέσεις, η πρώτη χωρίς θύματα στα γραφεία του κόμματος στη Μερσίνη και στα Άδανα και η δεύτερη με 3 νεκρούς και 200 τραυματίες σε πορεία που είχε διοργανώσει το HDP στο Ντιγιαμπακίρ. Στις 18 Απριλίου του 2015, ξημερώματα, σημειώθηκε ένοπλη επίθεση με απανωτούς πυροβολισμούς στα γραφεία του HDP στην Άγκυρα, ευτυχώς, χωρίς θύματα. Τότε, ο βουλευτής του κόμματος Ερτουγκρούλ Κουρκσού είχε δηλώσει χαρακτηριστικά “ οι επιθέσεις δεν μας πτοούν. Θα συνεχίσουμε να μιλάμε για την ‘ειρήνη’”.
Στις 17 Ιουνίου, η Ντενίζ Πουράζ ,στέλεχος του HDP, δολοφονήθηκε από τον Ονούρ Γκένσερ ισλαμιστή – θαυμαστή του κυβερνητικού συνασπισμού στα γραφεία του κόμματος στο Ιζμίρ . Την εκτέλεσε με απανωτούς πυροβολισμούς και τη μαχαίρωσε με πολλαπλά χτυπήματα. Τη βασάνισε ακόμα και μετά το θάνατο της σύμφωνα με την ομολογία του δολοφόνου, γιατί όπως είπε “μισούσε το PKK”. Σύμφωνα με τους δικηγόρους του HDP, από την ιατροδικαστική έρευνα προκύπτει ότι είχε μια βαθιά ουλή στο κρανίο, σπασμένα πλευρά και από την ένταση των χτυπημάτων βλάβες στα ζωτικά της όργανα. Μετά από 2 μέρες, η κυβέρνηση Ερντογάν-Μπαχτσελί εξέφρασε τον αποτροπιασμό της.
Σε λιγότερο από ένα μήνα νέα ένοπλη επίθεση σημειώθηκε στις 14 Ιουλίου (βλέπε εδώ) στην περιοχή του Μαρμαρά στην πόλη Μούγλα, ευτυχώς χωρίς θύματα με εκρηκτικές σφαίρες ντουμ-ντουμ, που γάζωσαν τον εσωτερικό χώρο των γραφείων του HDP.
Ηθικός αυτουργός, προφανώς, υπάρχει. Είναι εκείνοι οι πολιτικοί κύκλοι που με τον ακραιφνή εθνικιστικό τους λόγο οπλίζουν τους οπαδούς τους εναντίον των Κούρδων “τρομοκρατών”, αντιφρονούντων κ.α….
Η μάχη του Τούρκου προέδρου ενάντια στο HDP θα είναι μέχρι τέλους, ηθικής/”δημοκρατικής” απονομιμοποίησης του, πιστεύοντας ότι θα αντλήσει πολιτικά εκλογικά οφέλη. Θα διαλύσει το HDP που εκπροσωπεί τις εθνοτικές ομάδες της χώρας για να κερδίσει την ψήφο τους. Μάλιστα στο Ντιγιαμπακίρ ο κ. Ερντογάν κατηγόρησε το PKK για την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών το2015, ενώ σαν προεκλογικό bonus είπε ότι σκέφτεται να κλείσει και να μετατρέψει σε μουσείο την φυλακή των φριχτών βασανιστηρίων στο Ντιγιαμπακίρ, εκεί που διαχρονικά συνθλίβεται ο κουρδικός εθνικισμός, η “κουρδικότητα”.
Ο εκπρόσωπος του HDP στην Ευρώπη, Ντεβρίς Τσιμέν, μας έκανε την εξής δήλωση:
“Η ειλημμένη απόφαση για το HDP δεν είναι νομική αλλά πολιτική. Η πολιτική πίεση στην τουρκική δικαιοσύνη είναι ισχυρή, συνεπώς αυτός ο τυπικά ανεξάρτητος θεσμός, σε μεγάλο βαθμό, ελέγχεται και κυριαρχείται από το καθεστώς Ερντογάν. Επομένως δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποια θα είναι η απόφαση. Αλλά πολιτικά το HDP εμφορείται από μια παράδοση αντίστασης. Και αυτή η παράδοση είναι μια σημαντική παρακαταθήκη που προσδίδει μια αντίληψη στο κόμμα. Επιπρόσθετα οι ψηφοφόροι μας που είναι 6 εκ. και οι οικογένειες τους, κάποιοι από αυτούς χωρίς δικαίωμα ψήφου, είναι πολύ περισσότεροι από 10 εκ. που ξέρουν τι θέλουν. Το HDP εκπροσωπεί τα δικά τους αιτήματα στην πολιτική αρένα και στο κοινοβούλιο. Μπορούν να απαγορεύσουν το κόμμα με πολιτική απόφαση. Αλλά οι διεκδικήσεις για ελευθερία, δημοκρατία, ειρήνη και πολιτισμικά δικαιώματα των εθνοτικών ομάδων θα είναι πάντα στο προσκήνιο. 10 εκ. άνθρωποι δεν θα έχουν καμία εναλλακτική για τις δικές τους επιδιώξεις . Η παράδοση μας λέει στο HDP: αντιστάσου ”.
