Οπως τονίζαμε στο χθεσινό φύλλο, η σημερινή Ευρώπη, στο σύνολο της, έχει σκληρύνει στο μη περαιτέρω, στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών.
Οσο κι αν κάνουν πως δεν το βλέπουν ορισμένοι, η Ευρώπη έχει υψώσει τείχη, κατά κυριολεξία ή δια της θέσπισης των πιο αυστηρών διαδικασιών. Ωστόσο, η γκάφα, όπως εξελίχθηκε, του Τούρκου προέδρου, με την αποτυχημένη «επιχείρηση» στον Εβρο, μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία, για μας.
Φαίνεται πως η πρόκληση του κου. Ερντογάν, «πάτησε τον κάλο» των Ευρωπαίων, που κατάλαβαν επιτέλους ότι πρέπει να θέσουν ένα όριο στις απαιτήσεις του. Εδώ ακριβώς ανακύπτει η μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική πλευρά, να διεκδικήσει και να πετύχει το μέγιστο δυνατό. Σίγουρα οι εταίροι μας δε θα αλλάξουν τη βασική τους θέση, για άρνηση υποδοχής μεταναστών ή προσφύγων. Γι` αυτό και είναι διατεθειμένοι να μας προσφέρουν ότι άλλο θέλουμε, από χρήματα μέχρι στήριξη σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Σε αυτό το καινούργιο πλαίσιο, ωστόσο, υπάρχει δυνατότητα για κάποιες κινήσεις, αν μη τι άλλο, εξορθολογισμού της όλης κατάστασης και μείωσης της πίεσης, που πέφτει πάνω στη χώρα μας, στο συγκεκριμένο θέμα. Η αναθεώρηση του «Δουβλίνου» τίθεται πλέον ως άμεση προτεραιότητα, αλλά και ως μια υπαρκτή δυνατότητα. Η διεκδίκηση, επί παραδείγματι, της δυνατότητας για επαναπροώθηση και όσων τυχόν μεταφερθούν από τα νησιά στην ενδοχώρα, ή για ταχύρρυθμη εξέταση των αιτήσεων ασύλου, εκτός της χώρας πρώτης υποδοχής, είναι αλλαγές ώριμες, που μπορούν άμεσα να προωθηθούν και να οδηγήσουν σε, βαθμιαία έστω, αποσυμφόρηση, ειδικά στα νησιά του Βορείου Αιγαίου.
Δεν αρκεί όμως η διεκδίκηση, που και αυτή απαιτεί επίπονη προσπάθεια. Πρέπει και στο εσωτερικό να χαραχθεί ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό σχέδιο, με εξασφάλιση της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης. Θα ήταν πραγματικά, «αμαρτία απ` το Θεό», να μην αξιοποιήσει η κυβέρνηση την οικειοθελή προσφορά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια προσφορά που φτάνει μέχρι τη συμμετοχή στην προσπάθεια πειθούς των τοπικών κοινωνιών, για τη δημιουργία των περίφημων «κλειστών δομών».
Ηδη διαμορφώνεται ένα κονσέσους, όπως φάνηκε στο δήμο Συντικής, στην περιοχή των Σερρών, ενώ και στα νησιά του Βορείου Αιγαίου φαίνεται να επικρατούν δεύτερες, πιο ώριμες σκέψεις.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
